U OVOM slavnom gradu, Loznici, gde je stolovao, sa svom hrabrošću i gospodstvom, slavni ovdašnji i srpski vojvoda Antonije Anta Bogićević, pre 210 godina, baš sa ovih bedema branjena je, ne samo Loznica, već i Srbija, i Evropa, i čitavo hrišćanstvo od udara Osmanlija sa Drine, rekao je, posle parastosa srpskim junacima iz Boja na Loznici, koji je slepi pesnik i nardoni guslar Filip Višnjić, opevao u istoimenoj epskoj pesmi.
Nikako mi nije jasno kako je vec pokoren narod uspevao druge da brani od svog zavojevaca (Turaka)? Tim pre sto su Srbi aktivno ucestvovali u mnogim turskim pohodima na Bec i Pestu. Sa turske strane (da ne bude zabune)
Komentari (2)