NA UDARU CRKVA I PATRIJARH: Laži o "tajnom potpisivanju temeljnog ugovora sa Prištinom" najprljavija medijska kampanja, kaže Velibor DŽomić

LAŽNA vest o navodnom "tajnom potpisivanju temeljnog ugovora" između Srpske pravoslavne crkve i takozvane Republike Kosovo predstavljanajprljaviju i najnečasniju medijsku kampanju na našem prostoru u novijojistoriji. U toj konstrukciji, podlo i bez ikakvog osnova, kao navodniučesnici označeni su patrijarh srpski Porfirije i mitropolit bački Irinej - sve u cilju diskreditacije Crkve. Da bi laž delovala uverljivo, tekst je "potkrepljen" odredbama Temeljnog ugovora koji je SPC zaključila u Crnoj Gori.

Foto: Zoran Jovanovic

Ovo za "Novosti" ističe protojerej-stavrofor dr Velibor Džomić, sveštenik i pravnik, jedan od najupućenijih u položaj SPC u zakonima, u crkvena pravila kroz istoriju. Godinama se bavi pitanjem pravnog položaja SPC i njenih eparhija u zemlji i svetu, a naročito na Kosovu i Metohiji. Objavio je više naučnih radova i knjiga na tu temu, u kojima je argumentovano objašnjavao zbog čega jerusalimski, svetogorski, carigradski, vatikanski i eksteritorijalni model, kao ni modeli kondominijuma, enklava i eksklava, ne mogu biti prihvatljivi za SPC na KiM.

- Eparhije bačka i raško-prizrenska demantovale su lažnu vest, ali to, na žalost, nije obavezivalo poznate anticrkvene medijske poslenike - kaže Džomić. - I nije prvi put da je ona plasirana u Beogradu. Danima su pojedini, dobro poznati anticrkveni mediji, protivno zdravom razumu, ljudskoj i novinarskoj etici, obrađivali i razrađivali tu lažnu vest kao temu. Na udaru je bio patrijarh Porfirije, a kroz njega i cela Srpska pravoslavna crkva. O Crkvi su tada izražavali "brigu" određeni mediji u kojima je mržnja prema njoj u osnovi uređivačke politike. Isto se ponovilo i danas s tim što su sada kao metu označili i mitropolita bačkog Irineja.

Foto: Zoran Jovanovic

o Kakve su posledice takve kampanje po srpski narod, sveštenstvo, monaštvo i svetinje na Kosovu i Metohiji?

- Izvođače tih prljavih radova uopšte ne zanima kakve posledice takva kampanja ostavlja u našem narodu, a posebno u mučeničkom i stradalnom narodu na Kosovu i Metohiji. Našem narodu koji tamo živi u najgorim uslovima, posebno južno od Ibra, ne treba još više muke od one koju ima i koju podnosi u najtežim uslovima. Ipak, kosovsko-metohijski Srbi, zahvaljujući svojoj veri, žrtvi i istorijskom iskustvu, znaju da ih njihova Crkva nikada nije ostavila, već da je njeno sveštenstvo i monaštvo uvek nosilo svoj krst sa narodom. Tako je bilo, tako je sada i tako će biti!

Foto: Zoran Jovanovic

o Priča o navodnom zaključivanju temeljnog ugovora između SPC i Prištine pojavila se u trenutku obeležavanja tridesete godišnjice egzodusa Srba u "Oluji" i izricanja presude predsedniku RS Dodiku. Da li u tome prepoznajete sinhronizovanu akciju spoljnih i unutrašnjih centara moći protiv SPC i srpskog jedinstva?

- Teško se tu može govoriti o slučajnosti. Kada je reč o kampanji protiv Srpske crkve, patrijarha, episkopa, sveštenstva, monaštva i vernog naroda - ništa nije slučajno. Izvođači tih najprljavijih poslova nalaze se ovde, među nama. Recikliranje lažne vesti o navodnom temeljnom ugovoru, kao što rekoh, služi ne samo kao oruđe u anticrkvenoj kampanji, već i kao sredstvo za skretanje pažnje javnosti sa dve veoma važne teme koje ste naveli u pitanju.

o Učestvovali ste u pregovorima i pripremi Temeljnog ugovora SPC i CG. Crkva ima zaključene ugovore sa Slovenijom, BiH, Hrvatskom, Slovenijom i Mađarskom, što su anticrkveni mediji iskoristili da "povežu" i sa lažnom državom Kosovo.

- Temeljni ugovor, poput navedenih, nije i ne može biti model za Crkvu, a verujem ni za srpsku državu, kada je reč o Kosmetu kao autonomnoj pokrajini Srbije. U tim slučajevima radi se o državama, što se ne može reći za Kosovo i Metohiju kao sastavnom delu Srbije. Samoproglašenu takozvanu Republiku Kosovo, kao kvazi-državnu tvorevinu, ne priznaje Srbija, a ni mnoge države svetu. Nijedan pravni model koji nije, obavezno i bezuslovno, statusno neutralan ne može biti prihvatljiv za regulisanje pravnog položaja Crkve na Kosovu i Metohiji. Podsećam da je Sveobuhvatni predlog za rešenje statusa Kosova, takozvani Ahtisarijev plan iz 2007. godine, u Aneksu V, pod naslovom "Versko i kulturno nasleđe", sadržao brojne dobre odredbe koje su se odnosile na zaštitu SPC na Kosovu i Metohiji. Međutim, Ahtisarijev plan, kao što je poznato, nije prihvaćen, pa time ni Aneks V, jer nije bio statusno neutralan. Kasnije su norme iz tog aneksa prenete u takozvane opšte pravne akte takozvane Republike Kosovo, ali se pokazalo da kosovsko-metohijske Albance i njihove političke predstavnike ni to ne obavezuje.

Foto: Zoran Jovanovic

o Šta se tu još može istaći?

- U slučaju SPC na Kosovu i Metohiji uporno se preskaču najbitnije činjenice. I pored svih nedaća i pogroma, zločina, ubijanja, ranjavanja, zastrašivanja, uništavanja i pljačkanja imovine, skrnavljenja svetinja i grobalja i drugih vidova brutalnih pritisaka, jedino ona na Kosovu i Metohiji nedostupno živi i opstaje. I to nije prvi put u našoj istoriji! Sveštenstvo, monaštvo i verni narod na Kosovu i Metohiji od 10. juna 1999. do danas žive i opstaju ne samo bez bilo kakvog ugovora nego najčešće i bez osnovnih ljudskih prava koja su, svima osim njima garantovana međunarodnim konvencijama. Nesporno je da je neophodno da se, pre svega, zaštite njihovi životi, dostojanstvo, domovi, svetinje, sveštenstvo, monaštvo i sve ono što je neodvojivo vezano za Srbe u južnoj srpskoj pokrajini.

o Može li se uopšte pitanje pravnog položaja Crkve na Kosovu i Metohiji regulisati temeljnim ugovorom?

- Svakom dobronamernom i znavenom čoveku jasno je da se položaj SPC na Kosovu i Metohiji ne može rešiti nekim ugovorom, jer je nelegalna i nelegitimna oktroisana vlast kosovsko-metohijskih Albanaca do sada nebrojeno puta dokazala da ne poštuje ni separatistički takozvani Ustav i takozvane zakone koje je donela, a kako bi tek poštovala i primenjivala ugovor sa Srpskom pravoslavnom crkvom kada je njihov javno proklamovani cilj da SPC, posle više od osam vekova, prestane da postoji, odnosno da je nasilno ukinu na Kosovu i Metohiji. Rešenja koja nisu statusno neutralna ne mogu biti prihvatljiva. To ne znači da ne treba da se zalažemo i borimo za zaštitu naše Crkve na Kosovu i Metohiji. Pre svega, dužni smo da nastavimo da pomažemo naš narod u južnoj srpskoj pokrajini, a ne da mu otežavamo život.

o Pitanje statusa i opstanka SPC na Kosovu i Metohiji je jedno od najvažnijih...

- Nesumnjivo je da je pitanje položaja SPC najvažnije i najsloženije pitanje na Kosovu i Metohiji. Uvek treba imati u vidu da našu Crkvu na Kosmetu ne čine samo hramovi, manastiri i sveštena lica, nego i verni narod u parohijama. Istorija nam svedoči da je srpski pravoslavni narod sa svojim svetinjama, arhijerejima, sveštenstvom i monaštvom, opstao i ostao tamo u najtežim istorijskim uslovima, a to se i u naše vreme potvrđuje.

o Stav SPC o Kosovu i Metohiji je jasan i nepromenjen, nema niti će biti priznavanja lažne države...

- Sveti arhijerejski sabor kao najviši i najvažniji organ Crkve je više puta do sada svojim odlukama utvrdio, potvrdio, obznanio i ponovio stav o Kosovu i Metohiji i taj stav je, kao što je poznato, nepromenjen. Od SPC se ne može tražiti da prihvati nasilno proglašenu nezavisnost takozvane Republike Kosovo. Pitanje društvenog i pravnog položaja SPC ne sme biti predmet političkih pregovora statusnog karaktera i zato ne može biti priče ni o takozvanom temeljnom ugovoru, kao ni o posebnim modelima za regulisanje njenog pravnog položaja na Kosmetu, a koji bi u sebi sadržali i priznavanje tzv. Republike Kosovo.

o Situacija u srpskom društvu je već mesecima napeta, a građani su politički podeljeni. Patrijarh Porfirije neprekidno poziva na mir, razumevanje, pomirenje i prestanak svih oblika mržnje i agresije.

- Svaki srpski patrijarh je dužan da tako postupa, a ne da se svrstava za ili protiv jednog ili drugog dela sopstvenog naroda. Takav patrijarhov stav ne odgovara onima koji su ostrašćeni i zato su patrijarh srpski Porfirije, a kroz njega i Crkva, izložen bezočnoj kampanji kakva se ne pamti na našem prostoru od kad postoje štampa i elektronski mediji. Duboko sam uveren da medijska i kampanja preko društvenih mreža ne može i neće promeniti patrijarhov jevanđelski i arhipastirski stav, jer je on kao duhovni otac svih pravoslavnih Srba dužan da brine o celom narodu, što on i čini. Molimo se Bogu da se što pre obnovi bratski dijalog i da prestane svaki oblik nasilja. Jer nasilje, bez obzira od koga dolazi, ne može doneti dobra.

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije