Samozvani autokefalni poglavar: Izbor Antonija Abramovića bio je karikatura crkvenog poretka kome nema presedana

PRILIKOM posete Srpskoj pravoslavnoj crkvi, 8. avgusta 1993. godine, Njegova svetost patrijarh carigradski i vaseljenski Vartolomej, zajedno sa svojim domaćinom Njegovom svetošću patrijarhom srpskim Pavlom, pored drugih eparhija koje je posećivao, došao je da poseti i Mitropoliju crnogorsko-primorsku. Usled mnogih obaveza koje su imali u Beogradu, u mitropolitsko sedište u manastiru na Cetinju stigli su tek u poodmaklim večernjim satima. Međutim, to nije sprečilo mnogobrojni verni narod da sačeka i pozdravi visoke i drage goste. Ali, to su čekali i oni koji su u ovoj poseti videli priliku za novu "promociju" svog anticrkvenog i antisrpskog delanja - zvižducima i nepristojnim skandiranjem stvorili su mučnu atmosferu.

U jesen 1993. godine, od 31. oktobra do 3. novembra, Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve, vanredno je zasedao na Cetinju i u manastiru Ostrog.

ISTOG dana kada su se arhijereji Srpske crkve okupili na Cetinju, u ovom gradu, na Trgu maršala Tita, u prisustvu velikog broja, uglavnom mladih ljudi, od kojih su polovinu činili muslimani iz severne Crne Gore, barskog primorja i skadarske krajine, zatim katolici i Arbanasi iz primorja i Malesije - kako je zapisano u listu Pravoslavlje - održan je skup čiji je organizator samozvani odbor za obnovu nikad postojeće crnogorske pravoslavne crkve.

Na tom skupu, nazvanom od organizatora "zborom Crnogoraca", za "duhovnog poglavara crnogorske pravoslavne crkve", kako je odbor predložio, aklamacijom prisutnih, uz pucnjavu i šenluk, izvikan je Antonije Abramović, samonarečeni vikarni episkop edmontonski.

Sam čin i moguće posledice ovog događaja razmatrani su već sledećeg dana na zasedanju Crkvenog sabora. Povodom toga događaja izdato je saopštenje kroz koje je predočena apsurdnost, štetnost i - neligitimnost svega toga što se dešavalo. U saopštenju je rečeno:

"SVETI arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve, na prvoj sednici ovog vanrednog zasedanja u manastiru Ostrogu 1. novembra 1993. godine, razmotrivši postupke i odluke necrkvenog skupa na Cetinju 31. oktobra 1993. godine, koji se lažno predstavio kao crkveno sabranje, saopštava domaćoj i svetskoj javnosti da su odluke i postupci pomenutog skupa lišeni bilo kakvog kanonskog smisla i crkvenog značaja.

Grupa građana - među njima veoma mnogo nepravoslavnih, inovernih, nekrštenih i deklarisanih ateista - rukovođena prizemnim političkim, apsolutno necrkvenim motivima, bez učešća ili prisustva ijednog predstavnika jerarhije ili bilo kog sveštenog lica, našla je za shodno da već kanonski suspendovanog od svih svešteničkih funkcija klirika Američke pravoslavne crkve, arhimandrita Antonija Abramovića iz Kanade, koji je na ovom paracrkvenom skupu na Cetinju učestvovao bez odobrenja kanonske crkvene vlasti, nenadležno i nezakonito proglasi za tobožnjeg autokefalnog poglavara nepostojeće 'Crnogorske pravoslavne crkve'. Sa stanovišta svetih ikona i crkvenog prava, ovaj žalosni, tragikomični događaj predstavlja svojevrsnu kanonsku farsu i karikaturu crkvenog poretka kojoj nema presedana.

Ovu svoju odluku Sveti sabor dostavlja Njegovom visokopreosveštenstvu mitropolitu g. Teodosiju, poglavaru Američke pravoslavne crkve, na nadležni postupak, s molbom da o tome obavesti svetu Vaseljensku patrijaršiju i ostale svete pomesne pravoslavne crkve, a samog Antonija Abramovića i sve njegove saučesnike - u ime Jevanđelja Hristovog, radi mira i jedinstva žive Crkve naroda Božjega, kao i radi spasenja njegove duše i mnogih duša neupućenih ili pak zavedenih ljudi - poziva da se pokaju i vrate kanonskom poretku svetog Pravoslavlja."

Potom je iz Kancelarije Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve, "s obzirom na izvesne nedoumice odnosno pogrešne interpretacije povodom slučaja suspendovanog arhimandrita Antonija Abramovića", izdato sledeće saopštenje za javnost:

"1. Arhimandrit Antonije Abramović, klirik Američke pravoslavne crkve, nekadašnji klirik Srpske crkve, prihvatio je da bude 'izvikan' od samoproglašenog tzv. Opštecrnogorskog zbora na Cetinju, radi se u stvari o pristalicama nekoliko separatističkih stranaka Crne Gore, koje vode deklarisani ateisti, za samozvanog 'poglavara pravoslavnih Crnogoraca'. Imenovani i sam zna da je takav čin suprotan celokupnom kanonskom predanju Pravoslavne crkve i kao takav potpuno ništavan.

2. UPRAVO zbog antikanoničnosti i anticrkvenosti toga čina mitropolit Teodosije, poglavar Američke pravoslavne crkve, je već 29. oktobra o. g. (1993) suspendovao od svih sveštenoradnji u Pravoslavioj crkvi g. Abramovića, a na osnovu njegove zakonite i nadležne suspenzije i na osnovu kanonskog poretka Pravoslavne crkve, koji pod pretnjom raščinjenja zabranjuje bilo kakvo vršenje obreda na tuđoj crkvenoj teritoriji, Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve svrgnuo je imenovanog i odlučio od zajedništva Pravoslavne crkve 'do njegovog pokajanja'. Mitropolit Teodosije je primio tu odluku Sabora k znanju, s odobrenjem, svojim aktom od 3. novembra 1993. g. U tom svom aktu upućenom Njegovoj svetosti patrijarhu Pavlu arhiepiskop i mitropolit Teodosije, obaveštava da je navedeni odbio da se vrati svojoj matičnoj eparhiji, dodajući doslovno sledeće: 'Na osnovu Vašeg nedavnog izveštaja i neposlušnosti arhimandrita Antonija Abramovića, i zbog sablazni koju je pričinio Srpskoj crkvi i Pravoslavnoj crkvi, on je faktički svrgnuo samog sebe iz čina sveštenstva.' Tome arhiepiskop dodaje da je započet i formalni postupak da se Abramović zvanično ukloni iz redova sveštenstva Pravoslavne crkve u Americi i konačno za svagda liši svešteničkog čina.

3.S OBZIROM da g. Abramović nije nikad rukopolagan za vladiku, o čemu takođe izveštava njegova nadležna crkvena vlast, njega lažno predstavljaju kao 'mitropolita' i 'episkopa', obmanjujući time na nedostojan način sebe, druge i javnost. Ovome treba dodati da je g. Abramović izjavio, kako usmeno, tako i pismeno Njegovoj svetosti da mu na pamet ne pada da se prihvati takve ponude i takvog bezumnog čina, što znači da je obmanuo i samog patrijarha. Otuda kao što se 'Opštecrnogorskim zborom' kao isključivo stranačkim i političkim, obmanjuje javnost, isto tako se ona obmanjuje i lažnim statusom g. Abramovića, koji je svojim nesvešteničkim činom pogazio svoju svešteničku zakletvu pred Bogom i Crkvom, dopustivši da bude izmanipulisan i time da zgazi svoje ljudsko, hrišćansko i svešteničko dostojanstvo. Sa žaljenjem konstatujemo da je bivši arhimandrit Antonije Abramović preuzeo pod stare dane na sebe neslavnu ulogu varalice i smutljivca, od čega neka Bog izbavi svakog zdravoumnog čoveka i hrišćanina.

SUSPENDOVANI ARHIMANDRIT

U SAOPŠTENjU Svetog arhijerejskog sabora Srpske pravoslavne crkve je posebno istaknuto da već suspendovani arhimandrit Antonije Abramović, zbog učešća na raskolničkom skupu u jesen 1993. godine, svrgnutim i odlučenim od zajedništva Pravoslavne crkve do njegovog pokajanja, a sve sveštenoradnje i crkveno-administrativne postupke koje bude vršio na području Srpske patrijaršije proglašava bezblagodatnim i kanonski ništavnim.

SUTRA: Udbaš na čelu autokefalaca