RUŠE GA JER NE KLEČI: Aleksandar Vučić jedini lider u svetu koji je pod opsadom u zemlji bez rata!

U vremenu sveopšte nestabilnosti, dok globalne krize bukte, a Balkan ulazi u novu fazu geopolitičke prekompozicije, Srbija je izložena konstantnim, višeslojnim pritiscima. Ti pritisci dolaze spolja i iznutra – kroz institucije, medije, diplomatske kanale i regionalne mehanizme – sve sa jednim ciljem: oslabiti državni vrh, destabilizovati političku scenu i razbiti nacionalno jedinstvo.

FOTO TANJUG/ MILOŠ MILIVOJEVIĆ

U središtu tih udara nalazi se predsjednik Srbije Aleksandar Vučić. I koliko god neki to pokušavali negirati, činjenice su neumoljive – da nije njega, Srbija bi danas bila suočena s ozbiljnom političkom, bezbjednosnom i institucionalnom krizom.

Prva linija pritiska: Regionalna destabilizacija

Raška oblast, višedecenijski bezbjednosno osjetljiv prostor, ponovo je meta pažljivo orkestriranih provokacija. Kroz vjerske incidente, ekstremističke aktivnosti i perfidne političke poruke, pokušava se otvoriti unutrašnji front i time Beograd dovesti u stanje političke defanzive.

U Vojvodini, uz asistenciju određenih NVO struktura i podršku dijela stranih ambasada, gura se narativ o posebnom vojvođanskom identitetu, autonomiji, pa čak i latentnoj secesiji. Cilj je jasan – oslabiti centralnu vlast, izazvati ustavni sukob i otvoriti prostor za novo unutrašnje preuređenje Srbije pod pritiskom spoljašnjih faktora.

Kosovo i Metohija ostaju ključni bezbjednosni izazov. Albanske vlasti u Prištini svakodnevno vrše pritisak i represiju nad srpskim stanovništvom, uz prećutnu podršku dijela međunarodne zajednice. Vučić je pod konstantnim pritiskom da prizna nezavisnost tzv. Kosova, da pristane na „konačno rješenje“. Kada to odbije – uslijedi medijski linč i diplomatski pritisci.

Druga linija: Pritisci iznutra

Unutar samog državnog aparata postoje otuđeni centri moći – pojedinci i grupacije u administraciji, bezbjednosnim strukturama, pravosuđu i medijima – koji ne đeluju u interesu države, već po nalozima privatnih ili stranih interesa.

Kroz montirane afere, curenje tajnih informacija, institucionalne opstrukcije i sinhronizovane napade na Vučićeve najbliže saradnike, pokušava se proizvesti atmosfera haosa, nepovjerenja i institucionalnog kolapsa. Cilj je potkopavanje Vučićevog autoriteta i podrške koju uživa među građanima, kako bi se stvorili uslovi za političko slabljenje ili prinudni „transfer vlasti“.

Treća linija: Udar na srpski faktor u regionu

Pritisak na predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika nije izolovan slučaj. On je dio šireg regionalnog inženjeringa koji ima za cilj slabljenje srpskog nacionalnog faktora i prekid strateške veze između Banjaluke i Beograda. Optužnice i presude protiv Dodika, pokušaji međunarodne izolacije Srpske i stalne provokacije iz Sarajeva imaju za cilj jednu stvar – razbijanje političkog jedinstva Srba s obje strane Drine.

Vučić je, uprkos svemu, ostao dosljedan. Ne odustaje od podrške Republici Srpskoj, ali to ne čini kroz huškanje ili radikalizam, već kroz političku, diplomatsku i institucionalnu stabilnost. To je ono što mu strani centri moći nikada neće oprostiti – što vodi nacionalnu politiku, a da pri tome ne izaziva sukobe.

I pored svega – Srbija ostaje stabilna

Uprkos svemu navedenom, Srbija nije pala. Nema rata. Nema ekonomskog sloma. Nema urušavanja institucija. Naprotiv – investicije dolaze, infrastrukturni projekti se realizuju, državna uprava funkcioniše, a narod je miran. Politička stabilnost postoji – i to nije rezultat inercije, već konkretne političke volje.

To je direktna posljedica Vučićeve izdržljivosti, njegove spremnosti da preuzme ličnu odgovornost, da trpi napade, da ne odgovara emocijom, već razumom. On ne reaguje impulzivno. Ne vodi politiku preko Twittera. Ne prijeti, ne glumi vođu – on svakodnevno upravlja.

U vremenu kada mnogi priželjkuju nestabilnost, kada regionalne i međunarodne sile gledaju kako da unesu pometnju, Srbija ima lidera koji ne pristaje na diktate. Aleksandar Vučić ne vodi politiku da bi bio popularan, već da bi Srbija opstala.

Njegova uloga danas nije samo politička – ona je strateška. Dok svi drugi provociraju, on smiruje.

Dok mu podmeću, on ostaje staložen. Dok ga osporavaju, on gradi puteve, dovozi investicije i čuva mir.

Zato se mora jasno reći: Srbija pod Vučićem ima lidera koji zna šta radi. I koji, uprkos svim pritiscima, ne da zemlju.

Jer dok drugi priželjkuju haos – on bira mir.

(Piše: Dražen Živković, glavni i odgovorni urednik TV PRVA za Crnu Goru i osnivač portala BORBA)

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije