LEPOTA ŽENSKOG ZGLOBA IMA SVOJE TEGOBE Dr Slobodan Pantelinac: Istraživanja pokazuju da 60 odsto pacijenata ima simptome u obe šake

RUČNI zglob, najuži zglobni deo ljudskog tela, oduvek je bio simbol lepih ženskih ruku, ali ta lepota ima i drugu, manje lepu stranu jer upravo žene sa tananim ručnim zglobom, naročito u srednjem životnom dobu, podložne su nastanku sindroma karpalnog tunela. Ovom sindromu često su sklone žene koje mnogo sati provode radeći za kompjuterom, osobe sa učestalim povredama ručnog zgloba, a deformitet može da nastane i zbog upale tetiva u okviru sistemskih bolesti, kao što su hipotireoza, dijabetes, reumatoidni artritis...

FOTO: Privatna arhiva

Medicina definiše karpalni tunel kao uzak prostor između tetiva kroz koji prolazi živac (na latinskom nervus medianus). Ukoliko se uvećaju ili upale tetive u ručnom zglobu, prostor karpalnog tunela se dodatno sužava, što dovodi do pritiska na navedeni nerv, a posledice su veoma neprijatne: tegobe u nivou palca, kažiprsta, srednjeg prsta i dela domalog prsta, i to utrnulost, bockanje, neretko i bol i smanjen osećaja za dodir.

Profesor dr Slobodan Pantelinac, iz Klinike za medicinsku rehabilitaciju Univerzitetskog kliničkog centra Vojvodine u Novom Sadu, precizira da simptome karpalnog tunela ima oko 15 odsto populacije i većinom su to žene koje su prevalile 55. godinu, te da nije pouzdano utvrđeno da li se sindrom češće javlja kod dominantne ili nedominantne šake. Štaviše, istraživanja pokazuju da 60 odsto pacijenata ima simptome u obe šake.

 - Češće se simptomi javljaju kod pušača, gojaznih, trudnica, ali i kod osoba sa reumatoidnim artritisom, bolestima štitaste žlezde, šećernom bolešću, akromegalijom i kod ljudi koji su dugo na terapiji kortikosteroidima ili estrogenima - naglašava naš sagovornik uz napomenu da među raznim spoljašnjim faktorima koji mogu da doprinesu razvoju ovog sindroma, mogu biti vibracije, uvrtanje ručnog zgloba i forsirana opterećenja šake.

Veoma je važno, upozorava dr Pantelinac, što pre prepoznati simptome, uspostaviti dijagnozu i adekvatno lečiti karpalni tunel jer dugotrajna utrnulost ručnog zgloba dovodi do slabljenja mišića šake i ispadanja predmeta iz ruku, što može predstavljati ozbiljan zdravstveni problem.

*Na osnovu kojih parametara se uspostavlja dijagnoza karpalnog tunela?

- Na osnovu karakterističnih simptoma, testiranjem snage fleksije - ekstenzije ručnog zgloba, stiska šake i opozicije palca, elektrodijagnostičkih testova (EMG, ENG), specifičnih fizikalnih testova (FALENOV, TINELOV, DURKANOV), a može se dopuniti i ultrazvučnim pregledima. Testovi koji se koriste u postavljanju dijagnoze sindroma karpalnog tunela su tzv. Tinelov znak (Hoffmann-Tinel) koji se izvodi blagim lupkanjem iritiranog nervus medijanusa, koje se izvedi vrhovima prstiju ili neurološkim čekićem, a izaziva osećaj peckanja, bockanja u području distribucije nerva.

*Kojim dinamikom se simptomi karpalnog tunela smenjuju tokom dana?

 - Simptomi uključuju utrnutost i bol u prva tri i u polovini četvrtog prsta šake, koji mogu da se šire u ručni zglob i podlakticu. Tipični rani simptomi (trnjenje ili bol u prstima) se pojavljuju najpre tokom noći. Tokom dana pojava simptoma se često provocira aktivnostima koje uključuju savijanje i opružanje ručnog zgloba u izraženu fleksiju ili ekstenziju ili čestim ponavljanjem pokreta koji aktiviraju strukture u karpalnom tunelu.

*Da li pacijent može nekim pokretima i vežbama da umanji bol u zglobu?

 - Umanjenje prisutnih simptoma može se postići otresanjem šake. Pacijenti mogu imati oticanje šaka usled nošenja nakita ili sata. Neki pacijenti imaju suvu kožu i hladne ruke. U kasnijim stadijumima, utrnulost može postati konstantna i slabost mišića šake može napredovati, a tada dolazi do ispuštnja predmeta iz ruku.

*U kojoj fazi se javljaju otok šake, osećaj slabosti i bol?

 - Najpre se pojavljuju noću, a kasnije se mogu javiti i danju, uz moguću pojavu mišićne slabosti i usahnuća mišića šake.

*Šta je prvi korak u primeni terapije usled simptoma karpalnog tunela?

 - Terapija počinje izbegavanjem ili modifikacijom ponavljajućih i provokativnih aktivnosti, odnosno pokreta i položaja koji izazivaju pojavu parestezije. Fiksiranje udlagom i imobilizacija ručnog zgloba u neutralnom položaju tokom noći mogu da smanje simptome kod 80 odsto pacijenata. Udlaga može da se koristi i danju, naročito prilikom fizičkih aktivnosti koje intenzivnije angažuju ručni zglob. Terapijski postupci kao što su: primena ultrazvuka, jontoforeze, nežnog istezanja, vežbi jačanja, stavljanje leda u području karpalnog tunela kada je prisutan bol i još neki drugi postupci mogu da se koriste u određenim stanjima.

*Koji lekovi mogu da pomognu u ublažavanju simptoma, a u kojim slučajevima se primenjuju injekcije i hirurško lečenje?

 - Nesteroidni antiinflamatorni lekovi (NSAIL) mogu da ublaže simptome. Injekcije kortikosteroida, sa ubrizgavanjem u karpalni tunel, mogu da se primenjuju ukoliko prethodni postupci nisu doveli do poboljšanja. Ubrizgavanje se mora izvesti veoma stručno kako bi se izbegla direktna povreda živca. Hirurško lečenje, u cilju smanjenja pritiska u karpalnom tunelu, primenjuje se ako konzervativne terapijske mere nisu bile efikasne i kada su elektrodijagnostički postupci potvrdili kompresiju nervus medijanusa u karpalnom tunelu i njegovu neuropatiju. Hirurški tretman je takođe indikovan kada postoje znaci atrofije ili slabosti mišića.

Pratite nas i putem iOS i android aplikacije